Najsławniejszy „zwierz” zamieszkujący dolinę.
Żółw błotny Emys orbicularis (Linnaeus, 1758) jest jedynym przedstawicielem żółwi ziemnowodnych w Europie i jednym z najstarszych przedstawicieli świata zwierzęcego w Polsce. Ciało żółwia błotnego od góry otoczone jest pancerzem kostnym, który składa się z dwóch części: grzbietowej zwanej karapaksem oraz części brzusznej zwanej plastronem. Karapaks u żółwi błotnych z doliny rzeki Zwoleńki najczęściej jest w kolorze szarym lub czarnym. Na tle karapaksu mogą występować liczne żółte plamki lub prążki.
Żółw błotny odżywia się pokarmem pochodzenia zwierzęcego. Głównym składnikiem jego diety są mięczaki, larwy owadów, kijanki płazów oraz dorosłe płazy i ryby. Nie gardzi też padliną. Zjada również pokarm pochodzenia roślinnego.
Środowisko życia żółwi
Żółw błotny jest gatunkiem typowo ziemnowodnym. W dolinie Zwoleńki występuje w niewielkich, płytkich, i mocno zarośniętych zbiornikach wodnych o zróżnicowanej linii brzegowej, o czystej, szybko nagrzewającej się wodzie i mulistym dnie. Są to fragmenty starorzeczy, ponadto zbiorniki wodne powstałe na skutek działalności człowieka czy to wskutek wydobycia torfu czy też poprzez wykopanie stawów hodowlanych jak i również wskutek budowy piętrzeń wodnych na potrzeby młynów wodnych.
W zbiornikach wodnych w dolinie Zwoleńki stwierdzono dwa charakterystyczne zespoły roślin wodnych, w których najczęściej można obserwować żółwie błotne. Zespół rzęs i spirodelii, w skład którego wchodzą następujące gatunki rzęs krajowych (3 gatunki spośród 5 występujących w Polsce): rzęsa drobna, rzęsa garbata, rzęsa trójrowkowaorazspirodela wielokorzeniowa. Na kilku stanowiskach w dolinie rzeki Zwoleńki w skład gatunkowy tego zespołu wchodzi najmniejsza roślina okrytonasienna występująca w Europie Środkowej – wolfia bezkorzeniowa. Drugim zespołem jest zespół żabiścieku pływającego, w skład którego wchodzi żabiściek pływający, a także osoka aloesowata oraz pływacz zwyczajny. Inne zespoły roślin wodnych to zespół grążela żółtego i grzybieni białych o budowie dwuwarstwowej z przewagą grążela żółtego oraz bardzo rzadkimi grzybieniami białymi i rogatka sztywnego oraz zespół szuwaru trzcinowego z trzciną pospolitą. (na podstawie A. Kotowicz).